فرم دادن ممكن است بصورت سرد يا گرم و يا داغ انجام شود. فرم دادن داغ در درجه حرارتي بالاتر از درجه حرارت لازم براي تبلور مجدد صــورت مي گيرد، در اين فرم دادن انرژي كمتري مورد نياز بوده و فلزات بدون شــكســتن ســيلان مي كنند. در حاليكه فرم دادن گرم در درجه حرارتي پايين تر از درجه حرارت لازم براي تبلور مجدد صـــورت می پذیرد و نيز فرم دادن ســـرد در درجه حرارت اتاق انجام مي شـــود و باعث افزايش استحكام (مقاومت در مقابل تغيير شكل) و كاهش قابليت چكش خواري فلز مي شود و اگر اين ســـردكاري از حد بگذرد قبل از اينكه شـــكل مورد نظر به دســـت آيد، قطعه مي شكند. براي اجتناب از بروز چنين مشكلاتي بايد بر روي قطعه مزبور چندين مرحله عمليات سردكاري انجام شود. در شكل زير يك تقسيم بندي از روش هاي شكل دادن ارائه شده است، در میان روش ها شكل دادن سرد و گرم قطعات فلزي در حالت پلاستيك (شكل دهي مومساني) تكنيكي است كه زياد بكار مي رود.
تقسيم بندي روش هاي شكل دادن